Trop is trop…

Blogstilte vanwege overweldigd door algemene achterlijkheid in de maatschappij. Ik voel me dusdanig niet op mijn plaats, dat ik waarschijnlijk op relatief korte termijn deel zal uitmaken van deze statistieken.

De rode knop…

In Nederland had Toine Manders de volgende breinscheet: “In elk computerspel moet een rode knop komen die ten allen tijde zichtbaar is, en wanneer men er op drukt/klikt stopt het spel meteen. Men kan dit gebruiken wanneer een spel te gewelddadig of aanstootgevend wordt.” Ook zou meteen een mailtje verstuurd worden waarin je kan aangeven wat het probleem was. Nu blijkt dit al door het Europarlement goedgekeurd te zijn. Maar het zou tegelijkertijd dan ook weer geen harde verplichting zijn voor spellenmakers. Betuttelen en bemoederen, dat lijkt wel het enige waar ze nog mee bezig zijn in de politiek.
Dit hoort gewoon tot de verantwoordelijkheid van ouders, om er voor te zorgen dat hun kinderen geen spellen spelen die ongeschikt zijn voor hun leeftijd. Daar is helemaal geen inmenging van de politiek nodig, noch gewenst. Binnenkort na onderzoek van een computer van de een of andere moordenaar: “Ja, hij had computerspellen zonder de rode knop, dan is het gewoon wachten tot er iets misgaat natuurlijk”.
Maar figuren als Manders zullen pas tevreden zijn als iedereen en alles in het nauwe keurslijf van hun eigen angsten gevangen zit… er zou beter een rode knop komen voor elke europarlementair, zodat belachelijke voorstellen gemakkelijk afgeschoten kunnen worden.

Bosbranden in Australië…

Heeft u enig idee wat de oorzaak van deze bosbranden is? Ik laat u even nadenken…

Een achteloos weggeworpen sigarettenpeuk zegt u? Neen…
Opzettelijke brandstichting dan? Neen…

Het is, volgens de verlichte geest van Danny Nalliah, een straf van god!!! En waarom straft god onschuldige slachtoffers dan met bosbranden zal u vragen? Wel, omdat abortus er gelegaliseerd werd. Danny is de pastoor van een lokale Pinksterkerk, en op een ochtend werd hij wakker met een flits van de heilige geest: “de voorwaardelijke bescherming over Australië was weggenomen vanwege de slachting van onschuldige kinderen in de baarmoeder.”
Na lokale verontwaardiging over zijn uitspraken kreeg hij het volgende nog uit zijn zieke geest geperst: “Ik moet de waarheid vertellen.” en “Ik vertel wat mensen moeten horen, niet wat ze willen horen.”

Jaja, geloof, het is een prachtig iets… NOT… ik kots op zulke mensen. De bosbranden blijken trouwens wel degelijk opzettelijk aangestoken te zijn, en hebben ondertussen al meer dan 170 levens gekost. Volgens zieke gelovigen zoals Nalliah, zijn die mensen waarschijnlijk allemaal kindermoordenaars, god zou vast geen onschuldigen straffen. Het zou mij niet verbazen dat de brandstichters uiteindelijk gelijkaardige religieuze gekken zijn, die op een dag wakker werden met een opdracht van god om voor wat meer brandende braamstruiken te zorgen…

Integriteit, Crembo-style

Eén van de meest overschatte ministers ooit, is onze huidige pipo van defensie, Pieter De Crem. Toen zijn illustere voorganger ik-ga-naar-een-klimaatfilm-kijken-met-de-helicopter-Flahaut nog die functie invulde, had De Crem veel kritiek. Zelf bakt hij er echter ook niet veel van. Na zijn verklaring onlangs dat bloggers gevaarlijk zijn (omdat ze zijn dronken uitspattingen op een dienstreis in de aandacht brachten), wordt nu opnieuw duidelijk hoe integer hij wel is.
In 2007 werd door de toenmalige regering een mogelijkheid voorzien voor ministers om hun functie te combineren met een mandaat in hun gemeente. Uiteraard ben ik daar volkomen tegen, het is pure volksverlakkerij en zakkenvullerij. Politici zijn geen supermensen die plots 2 of meer voltijdse taken aankunnen. Ook De Crem was daar toen op zijn puberale als-ik-harder-roep-heb-ik-meer-gelijk-manier sterk tegen. Wat schetst nu mijn verbazing? Diezelfde De Crem stond er op om, eens benoemd als minister, zijn functie in de gemeenteraad van Aalter (voorzitter) te kunnen behouden, zich beroepend op de voornoemde constructie waar hij zo fel tegen was (maar blijkbaar alleen zolang het om anderen ging). Behalve de hypocrisie van die houding is er echter meer aan de hand, het voorbije jaar woonde hij immers geen enkele gemeenteraad in zijn geliefde Aalter bij. Dat daardoor het werk van die gemeenteraad belemmerd werd, stoort hem waarschijnlijk niet. Hij kan die functie natuurlijk 10x beter zelf uitvoeren zonder daar zelfs aanwezig te moeten zijn, in plaats van ze te delegeren naar een gewone sterveling. Of zou het toch alleen maar om de vergoeding zijn dat hij het doet?

Recht op euthanasie…

Het bekendste internationale debacle hieromtrent ging over de Amerikaanse Terri Schiavo, die na 15 jaar coma na een hartaanval, eindelijk ‘mocht’ sterven. Nochtans hadden de republikeinen en Bush alles geprobeerd, inclusief een noodwet, om dit tegen te houden. Zwaar op hun teentjes getrapt dat ze de vrouw niet in een vegetatieve staat hebben kunnen behouden, besloot het broertje van president Bush dan maar een gerechtelijk onderzoek te starten naar de man van Terri. Er zouden plots onopgehelderde vragen zijn over zijn acties toen het slachtoffer in coma geraakte. Wat ik zo frappant vind aan Bush&co is dat ze zogezegd zo pro-life zijn, anti-abortus en anti-euthanasie, maar dan weer geen enkel probleem hebben met de doodstraf…

Momenteel is een zekere Eluana Englaro overal in het nieuws terug te vinden. Bij een auto-ongeval 17 jaar geleden liep deze Italiaanse vrouw zeer zware hersenbeschadiging op. Reeds verscheidene jaren probeert de familie toestemming te krijgen om Eluana waardig te laten sterven. Het katholieke ziekenhuis waarin ze verbleef, verzette zich fel, ook na een gerechtelijke uitspraak die de familie de mogelijkheid tot stopzetting van de sondevoeding bood. De vrouw werd naar een ander, niet in sprookjes gelovend, ziekenhuis overgeplaatst waar er een einde aan haar uitzichtloze bestaan zou kunnen komen. Maar plots mengt ook hier de politiek zich, en op aangeven van het Vaticaan vindt premier Berlusconi het ook nodig om een noodwet te maken om te proberen de menselijkheid van Eluana’s familie te verhinderen. Berlusconi vindt dat hij mevrouw Englaro redt, want ze zou nog in staat zijn om kinderen te krijgen. ’t Is te zeggen, biologisch gezien kan haar lichaam die functie nog vervullen. Dat de vrouw zelf hersendood is, deert hem niet. Het geeft meteen mooi weer hoe Berlusconi (en by proxy ook het Vaticaan) eigenlijk vrouwen zien, namelijk als babymachines. De toestand van hun hersenen is daarbij van ondergeschikt belang, zolang er nog babietjes kunnen gemaakt worden, moet het lichaam van de vrouw blijven bestaan.

Woorden als arrogant, degoutant, hypocriet komen spontaan bij mij naar boven. Ik vind het stuitend om te zien hoe zulke, zelfverklaarde bewaarders van de zogenaamd goddelijke moraal, zo arrogant kunnen zijn om even te gaan bepalen hoe anderen moeten leven en sterven. Ik wens Berlusconi en het complete Vaticaan een zeer lang en zeer pijnlijk ziekbed toe op het einde van hun dagen. En wanneer ze smeken om euthanasie, dan houden we ze nog langer in leven… want het leven is immers heilig, niet? Hypocriete zeikballen, godverdomme!

Vervolg op bisschop Williamson’s holocaust-ontkenning…

Dit verhaal krijgt een staartje…
Nadat er internationeel veel verontwaardiging geuit werd over de beslissing van de paus om de revisionistische bisschop terug op te nemen in de katholieke kerk, werd systeem paraplu in werking gezet. Woordvoerders van het Vaticaan haastten zich om te zeggen dat de paus niet op de hoogte was over de problematische uitspraken van de bisschop in kwestie. Harde maatregelen werden meteen getroffen: hij zou geen bisschoppelijke taken mogen verrichten totdat hij publiekelijk afstand neemt van zijn eerdere uitspraken. Meer een vermanend vingertje dan een straf, maar kom.
Maar het mooiste komt nu echter door een nieuwe uitspraak van bisschop Williamson: hij wil eerst de ‘bewijzen’ voor de holocaust onderzoeken vooraleer hij afstand neemt van zijn uitspraken daaromtrent. Hij vindt dus helemaal niet dat hij fout zit. Integendeel, hij denkt dat zo ongeveer alle historici fout zitten. Bescheidenheid is alvast niet een van zijn talenten… intelligentie ook niet. Maar ja, je kan eigenlijk wel verwachten dat iemand die fictie als feiten aanziet (sprookjes in de bijbel geloven), dat die slechts een kleine stap verwijderd is van feiten als fictie aanzien…
Ik ben eens benieuwd wat god’s gezant daar op te zeggen heeft…

Middenvakhangers…

Ik kom tegenwoordig nogal vaak in de late uurtjes op enkele van onze drievakssnelwegen. Het aantal kiekens dat niet schijnt te beseffen dat je rechts moet rijden, zeker als er voor je in geen kilometers een andere auto te bespeuren valt, neemt onrustwekkende vormen aan. Jaren en jaren geleden was het eerder de uitzondering die in het midden vastgeroest leek te zijn. Tegenwoordig is het de regel. Is het dan echt zo moeilijk om dat ene baantje extra op te schuiven? Of is het met de debiele redenering in het hoofd “als ik in slaap zou vallen, duurt het langer eer ik ergens opknal”?
Wat dan verder opvalt, is dat het met geen enkele actie van andere weggebruikers schijnt door te dringen dat ze verkeerd bezig zijn. Of ze nu rechts ingehaald worden, zeer dicht benaderd langs achter, of door iemand met 4 maneuvers ingehaald worden, ze blijven halsstarrig in het midden rijden. Sommigen vinden het zelfs nodig om je daarbij wat extra licht te geven. Alsof jij degene bent die iets verkeerd doet.
Ik ga een nieuwe tactiek uitproberen om door te dringen in de starre kippenbreintjes van deze chauffeurs. Eerst haal ik ze rechts in, dan ga ik een vak naar links en laat mijn gaspedaal los zodat mijn snelheid afneemt tot onder die van hun. Als ze dan naar links gaan, versnel ik mee, zodat ze niet kunnen inhalen, dan ga ik ook naar links, en vertraag weer. Als ze naar rechts gaan, rijd ik weer gewoon door tot bij het volgende kieken, nadat ik ook terug rechts ben gaan rijden. Als ze met hun lichten flitsen, ga ik voluit op mijn rem staan. Wat er ook gebeurt, op die manier moet er toch iets doordringen in hun koppetjes, al vrees ik dat het waarschijnlijk zal zijn dat ik in de fout ga, en niet zijzelf. Ook zal, moest er toevallig een smurf in de buurt zijn, ik aangepakt worden en niet de oorzaak van het probleem. Maar ja, er komt een punt waarop ik me verplicht voel om zo te handelen, omdat de smurfen zelf er hun voeten aan vegen.
De reden dat er zoveel meer van die idioten rondrijden tegenwoordig is weer heel simpel. Er wordt zo goed als niet op gecontroleerd en nog minder op geverbaliseerd. Alle smurfen zijn immers nodig om de heilige strijd tegen de snelheid te voeren. Het enige waar mensen nog op letten in het verkeer is hun snelheid. Voor de rest lijkt alles te mogen en te kunnen. Ik pleit voor een even harde aanpak van dit soort hinderlijke overtredingen als er tegen snelheid gevoerd wordt. Misschien kan dat het tij nog keren, zodat het terug wat aangenamer rijden wordt op onze wegen…

Werven van nieuwe gelovigen…

Er zijn geschifte mensen en er zijn geschiftere mensen. En dan heb je ‘mensen’ zoals Samira Ahmed Jassim. Voor haar heiligt het doel dusdanig de middelen dat ze de meest zieke methodes hanteerde om naïeve vrouwen zover te krijgen dat ze martelaar wilden worden. Haar techniek ging als volgt: organiseer een verkrachting van het doelwit. Vang haar vervolgens zogezegd meelevend op, en indoctrineer haar met het idee dat ze de aangedane schande enkel kan wegwassen door een zelfmoordaanslag te plegen. Dit zou ze zo ongeveer een 80-tal keer herhaald hebben.
En dat alles natuurlijk voor de meerdere eer en glorie van allah… of hoe religie van een mens een ziek beest kan maken. Ziek in de zin van onbegrijpelijk en afstotelijk, niet in de zin van nog te genezen… want dat kan volgens mij niet meer.

Lees hier het verhaal…

Anciaux is karikatuur van zichzelf…

Bert Anciaux heeft een enorm talent om zichzelf op de meest idiote manieren in het nieuws te krijgen. Wie herinnert zich nog zijn ijver om de Olympische Spelen naar Brussel te halen?
Na de voorbije zomerspelen vond hij de prestaties van onze atleten ondermaats, er waren te weinig medailles behaald. Grote investeringen in topsport waren nodig volgens hem.

Zijn recentste briljante actie gaat als volgt:
– veldrijden schrappen als topsport
– Niels Albert (Belg) wint wereldkampioenschap veldrijden
– uitnodigen Niels Albert om hem te feliciteren

Ik kan de schrapping van veldrijden als topsport nog begrijpen, er zijn argumenten voor, het is geen olympische sport, er zijn weinig landen waar het beoefend wordt, enzoverder. Maar om dan vlak na het wereldkampioenschap een graantje van de eer te willen meepikken door de kersverse kampioen uit te nodigen, dat is er serieus over. Uiteraard heeft hij er weer een uitleg voor dat hem niets te verwijten valt en dat er eigenlijk niets verandert aan de financiële steun aan het veldrijden. Zo kennen we hem weer, de windhaan van de Kempen.

Een ‘thumbs-up’ aan Niels Albert voor het weigeren in te gaan op de uitnodiging.

Ik wil de grootste hebben…

Dat moet Sheyla Hershey uit Houston, Texas gedacht hebben. Na liefst 9 borstvergrotingen, staat ze nu eindelijk eenzaam aan de top (op haar eigen bergen?). Voor haar laatste operatie is ze uitgeweken naar Brazilië aangezien Amerikaanse artsen die niet meer wilden uitvoeren vanwege explosiegevaar! Ze beschikt nu over een 38KKK boezem. Ik zou er een foto bij kunnen plaatsen, maar die zou toch niet op uw scherm passen. Tevens bestaat er ernstig gevaar voor eetlustverlies. Als u zich toch niet kan beheersen, vindt u vast uw ding via Google…
Wat bezielt iemand om zichzelf dusdanig te verminken?